Przebitkowa forma techniki księgowości.

W księgowości przebitkowej stosuje się zupełnie odmienną technikę rejestracji, można ją prowadzić ręcznie, lub za pomocą maszyn księgujących.

Przypomnę, że w tym typie księgowości zapisy prowadzone są kontach syntetycznych, czyli luźnych kartkach, z których informacje są zapisywane, a następnie za pomocą kalki przebijane na dziennik, który służy zachowaniu chronologiczności.

Urządzenie, które ułatwia tworzenie zapisów nazywane jest kontownicą, która ułatwia tworzenie zapisów przez kalkę w taki sposób aby znalazły się one w odpowiednich wierszach i kolumnach.

Formularz dziennika stanowią luźne karty składające się z rubryk, które są dostosowane do kart kontowych, w zależności od ich rodzajów zależy rodzaj formularza z jakiego się korzysta. Można więc spotkać się z dziennikami finansowymi, ilościowo-wartościowymi czy służącymi do ewidencji środków trwałych itp. Karty dziennika są zazwyczaj dłuższe niż karty kontowe, po to aby zmieściła się na niej jak największa liczba zapisów. 
           
Księgowanie każdego dowodu zajmuje w dzienniku dwa wiersze ponieważ trzeba tego dokonać na dwóch kontach Dt (strona debetowa) i Ct (strona kredytowa).

ZALETY: 
 
 » możliwy bezproblemowy podział pracy,
 » możliwość prowadzenia nieograniczonej liczby kont,
 » prowadzenie zapisów nie wymaga dużych nakładów pracy,
 » możliwość dokonywania zapisów zbiorczych,
 » małe prawdopodobieństwa popełnienia błędów,
 » łatwość w odszukiwaniu błędów,

 » możliwość zmechanizowania pracy,
 » łatwość w odszukiwaniu potrzebnego konta,
 » możliwość stosowania dowolnej segregacji czy układów,

   WADY:  
   
» utrudnienia w kontroli przebiegu całości oddzielnych transakcji,
» problem z zestawieniem sprawozdań w przypadku gdy dana pozycja wynika tylko z niektórych zapisów księgowych,


Jest to bardzo elastyczna forma, która może być stosowana niezależnie od wielkości jednostek gospodarczych i wymagań.