Konta księgowe.

Konto księgowe jest to podstawowe urządzenie, które służy systematycznemu i bieżącemu ewidencjonowaniu wszystkich operacji gospodarczych, które powodują zmiany majątkowe podmiotu.

Na kontach księgi głównej ewidencja musi być prowadzona zgodnie z zasadą podwójnego zapisu. Na kontach analitycznych natomiast stosuje się zasadę pojedynczej ewidencji.

Każde konto składa się z:
1.) nazwy konta,
2.) symbolu cyfrowego (służy do ułatwienia identyfikacji)
3.) daty identyfikacyjne operacji, czyli numer dowodu księgowego, treść i daty
4.) kwoty operacji

Konta księgi głównej dzieli się na:

1.) konta bilansowe, na których dokonuje się zapisów składników aktywów i pasywów,
   » konta aktywne, odpowiadające składnikom aktywów,
   » konta pasywne, odpowiadające składnikom pasywów,
   » konta aktywno-pasywne,
2.) konta wynikowe, które maja za zadanie ewidencję zysków i strat,
3.) konta analityczne, które prowadzi się je do kont księgi głównej, po to aby ewidencja była bardziej szczegółowa.

Na kontach księgowych zbiera się informacje o stanie danego składnika, szczególną uwagę zwraca się na wyodrębnieniu i zaznaczeniu jego zwiększeń i zmniejszeń. Rejestracja wszelkich zmian ma za zadanie stworzenie zbiorczego zestawienia na dzień bilansowy.

Wyróżnić można cztery podstawowe funkcje kont:
» wynikowe, 
» bilansowe,
» pozabilansowe,
» korygujące.

Każda jednostka gospodarcza prowadząca księgowość posiada wiele kont, które tworzą jeden system. Na każdym z kont ewidencjonuje się operacje o jednorodnym charakterze, na przykład: na jednym księguje się środki trwałe, na innym rozrachunki z dostawcami. Dzięki temu wszelkie części bilansu księgowego zapisywane są na specjalnie do tego przygotowanych kont.

Bardzo często zdarza się sytuacja, że konto księgi głównej dodatkowo podzielone jest na subkonta pomocnicze czy rozliczeniowe.