Klaster.

Terminu „klaster” używa się do określania skoncentrowanej pod względem geograficznym grupy przedsiębiorstw, organizacji i instytucji prowadzących działalność w tym samym lub pokrywającym się sektorze, które powiązane są ze sobą siecią pionowych i poziomych zależności konkurujących lub współpracujących ze sobą.

Innymi słowy jest to grono przedsiębiorstw, wyspecjalizowanych dostawców, firm działających w pewnych sektorach i związanych z nimi instytucjami takimi jak jednostki badawcze, czy szkoły wyższe, które konkurują lub wzajemnie sobie pomagają.

Przedsiębiorstwa wchodzące w skład klastra skupiają się przede wszystkim na podniesieniu poziomu konkurencyjności klastra, a starają się to osiągnąć poprzez ukierunkowanie swojego rozwoju oraz wzrost specjalizacji kooperacyjnych przedsiębiorstwa, podział pracy a także tworzenie wyspecjalizowanych czynników produkcji.

Wyróżniamy trzy rodzaje klastrów (podział ze względu na wielkości i strukturę podmiotów):

» model dystryktu przemysłowego – małe i średnie przedsiębiorstwa charakteryzujący się wysokim stopniem specjalizacji i silną rywalizacją, w którym powiązania oparte są na zaufaniu,

» model wiodącego przedsiębiorstwa – wielkie korporacje powiązane hierarchicznie z rozległą siecią małych i średnich firm,
» model satelitarny – zgrupowanie małych i średnich przedsiębiorstw uzależnionych od przedsiębiorców zewnętrznych.

Ze strukturą klastra spotkać możemy się w niemal każdym sektorze gospodarki. Klastry zapewniają wzrost innowacyjności środowiska, pobudzają eksport, ale też przyciągają inwestorów zagranicznych.